Olympia is de naam van de hoofdstad van de Amerikaanse Staat Washington en de verblijfplaats van zangeres Kendl Winter die drie soloalbums had uitgebracht vooraleer ze de helft van het country- en folkduo ‘The Lowest Pair’ ging vormen. De andere helft werd ingevuld door Palmer T. Lee die zijn roots heeft in Minneapolis, Minnesota en er op banjo in diverse ‘string bands’ speelde.

Toen ze in 2013 allebei optredens verzorgden in het Midwest-festivalcircuit volgde er een eerste ontmoeting tussen beide muzikanten aan de oevers van de Mississippi-rivier. Lee en Winter besloten om samen een banjo-duo te gaan vormen dat ze doopten met de naam ‘The Lowest Pair’. Sinds hun start zijn er inmiddels als vijf albums verschenen en werden er meer dan 500 optredens doorheen gans Noord-Amerika gespeeld.

Hun debuutplaat als duo verscheen in 2014 onder de titel “36 Cents”, gevolgd door “The Sacred Heart Sessions” en het coveralbum “I Reckon I’m Fixin’ On Kickin’ Round To Pick A Little, Vol.1”, beiden uit 2015. Daarna volgden de twee in 2016 op de markt verschenen albums “Uncertain As It Is Uneven” en “Fern Girl And Ice Man”. Nadien brachten ze in 2018 allebei ook soloalbums uit – “Stumbler’s Business” van Kendl Winter en “Winebringer” van Palmer T. Lee - op het platenlabel van ‘Bright Eyes’-frontman Conor Oberst. Van danafaan sloegen ze de handen terug in mekaar om de songs te schrijven voor hun nieuwste plaat als ‘The Lowest Pair’.

Dat album is nu verschenen onder de titel “The Perfect Plan” en telt tien nieuwe composities waarvoor beide muzikanten tekenden voor het schrijven van de teksten en de muziek. ‘Bright Eyes’-bandlid, multi-instrumentalist en producer Mike Mogis nam voor het produceren van dit album plaats achter het knoppenpanel in de ‘ARC’-opnamestudio in Omaha, Nebraska waar ook heel wat sessiemuzikanten een bijdrage aan de nummers op deze plaat kwamen afleveren.

Het duo speelt allebei op ‘clawhammer’-banjo en akoestische gitaar bij de begeleiding van hun liedjes op “The Perfect Plan”. Er wordt heel rustig begonnen met een zachte folkballad “How Far I Would Go”, gevolgd door de op de bijgaande audiovideo te beluisteren eerste single uit dit album: “Too Late Babe”. De banjos maken vanzelfsprekend een belangrijk deel uit van de instrumentatie bij elke track op deze plaat.

Als beste nummers selecteerden wij de intimistische liefdesballads “Shot Down The Sky” en “Take What You Can Get” met Mike Mogis telkens virtuoos meespelend op pedal steelgitaar, het korte maar zeer mooie “Cast Away”, “Morning Light” waarin hun stemmen perfect harmonieus blenden en het door Palmer T. Lee gezongen nummer “Enemy Of Ease” waarin we de invloeden van Conor Oberst menen terug te horen. “The Perfect Plan” is misschien wel de perfecte plaat geworden voor ‘The Lowest Pair’. Wij hebben er alvast van begin tot einde van genoten en voor ons hoeft dat niet meer zijn.

(valsam)